peuting harita jeung simanehna


Sanajan langit angger angkeub
sanajan langit poek mongkeleng
tapi hadirna anjeun peuting harita
ngabedahkeun rasa kasono
nu geus lami ngagunduk na hate
hadirna anjuen lir ibarat angin
mepende sukma ngahudang rasa ka deudeuh
nu nyingraikeun halimun peuting
nembrakeun endah na purnama
ngalegena mapaesan jiwa
harita lamunan ngancik kana diri
ras kabayang...
imut anteub sareng giler soca anjeun
nu matak nembus jajantung
melah rasa na jero dada
nalikung diri ku rasa katresna
geusan ngahontal endahna dunya
tina udagan taya hareupan
lieuk euweuh ragap teu aya
ukur keclak ibun katresna
nu mangkak endah ngarandakah
dina hate urang duaan
ngalembreh maseuhan satia

0 Comments:

Post a Comment